ÇOCUKLUĞUM

Dün sokağına gittim çocukluğumun
Ne bir tanıdık yüz gördüm
Nede bir ses duydum
Topaç arkadallarım değilmiş
Körebe çocuklar büyümüş
Dün bahçesine gittim çocukluğumun
Erik ağaçları kurumuş
Yemişler vermez olmuş
Güllerim virane
Su içtiğimiz çeşmemiz kurumuş
Dün evine gittim çocukluğumun
Perdelerı kapalı
Annem öleli yıllar olmuş
Ben evimi terkedeli
Kardeşim gelin olmuş
Evim bana yabancı
Dün yüreğine gittim çocukluğumun
Hasret içini tüketmiş
Yalnızlık sönmeyen kor
Sevgiyi çoktan unutmuş
Çocuk yüreği adam olmuş
Dün mezarına gittim çocukluğumun
Üzerinde arsız otlar büyümüş
Bekçi bir desdi su döküyor
Çatlamış mezar taşında
İki satır yazı
"ÖLÜRKEN ÇOCUKMUŞ"
yıl:çocukken

Şenay Keskin

( Almanya )

Gül Bahçesi © 2001 Kemal Sen
All Rights Reserved